بررسی ارتباط خودکارآمدی شیردهی با تغذیه انحصاری با شیر مادر در مادران نخست زا

تغذیه کودک در سال های اول پس از تولد، به ویژه دو سال اول از جنبه های مختلف اهمیت دارد. مهم ترین ویژگی این دوران آن است که آسیب های جسمی و مغزی ناشی از سوء تغذیه پس از سپری شدن این دوران قابل جبران نیستند. شیردهی موفق نه تنها به فاکتورهای روانشناختی و اجتماعی بستگی داشته، بلکه به شرایط فیزیولوژیکی که می توانند شروع شیردهی را تحت تأثیر قرار دهند بستگی دارد. به علاوه عوامل دیگری بر طول مدت شیردهی دخالت دارند که شامل: سن و تحصیلات مادر، درآمد خانواده، زمان تصمیم گیری برای اولین شیردهی، زمان اولین تغذیه و همچنین مهارت و خودکارآمدی مادر در شیردهی است. به این لحاظ، پژوهش حاضر با هدف بررسی خودکارآمدی شیردهی انحصاری در مادران و ارتباط آن با تغذیه انحصاری با شیر مادر انجام شده است. در این تحقیق توصیفی، ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بود. حجم نمونه 331 نفر بود که به طور مستمر از میان مادران نخست زا در مرکز آموزشی درمانی شهید اکبرآبادی تهران انتخاب شدند. یافته های تحقیق حاضر، نتایج امیدوارکننده ای داشت. به این ترتیب که در کل نمونه های مورد پژوهش، میانگین و انحراف معیار نمره خودکارآمدی شیردهی در گروه دارای تغذیه انحصاری 8/9±64/53 و در گروه دارای تغذیه غیرانحصاری 23/9±11/46 بدست آمد که نشان می داد افراد دارای تغذیه انحصاری با شیر مادر، دارای نمره خودکارآمدی شیردهی بالاتری نسبت به افراد دارای تغذیه غیر انحصاری بودند. به منظور افزایش بیش از پیش خود کارآمدی شیردهی در مادران نخست زا در جهت افزایش میزان شیردهی آنها، تدوین استرات‍ژی های مناسب توصیه می گردد.